zon
Van maneschijn naar zonneschijn.
Vandaag voelde ik je voor het eerst weer echt.
Ik liep buiten zonder jas.
Je schijnt.
Omarmt.
Verwarmt.
Me.
Je maakt zoveel los.
Maakt me gek.
Van verlangen.
Naar buiten.
Naar lucht en licht.
Naar huid op huid.
Naar blote billen en borsten.
Ik wil ze voelen, zachtjes knijpen, bijten.
Likken, lippen, zacht, vol, rond.
Ruiken, zuigen, je geur, op, mij.
Hoe je tong voelt, je stijve, dwars door je broek heen.
Hard en harder, geen ruimte voor meer, knettert, fonkelt, chemistry.
Hoe mijn kutje voelt, zacht en nat en ook warm en behoeftig, lustig, ja, dat woord zocht ik.
Mijn clitoris, opzwellend, tintelend, geil.
Ik wil je proeven, ik wil je durven.
Ik wil je voelen, ik wil je kriebelen. Onderhuids. En niet meer stoppen.
Hoe we neuken, traag en intens, elkaar aankijkend.
Hoe je blik verandert, naarmate je orgasme daar is. Hoe jij spuit.
Hoe mijn ogen wegdraaien, van puur genot en geilheid als je in me stoot.
Stoot in me, schatje. Nog eens. En nog eens. Doe het goed en stevig. Ik kan je hebben. Helemaal. Hoe ik spuit.
Hoe je me likt, hoe je me zuigt.
Hoe ik dat terug doe bij jou.
Hoe je stoer bent.
Hoe je krachtig bent.
Hoe je mooi bent.
Hoe je zinnenstrelend prikkelend bent.
Altijd (voor jou) schrijven.
Altijd blijven.
Stralen.
Zon.
Hou van me.
Blijf bij me.
Ga nooit meer weg.
N/A
Alle illustraties door Puck Rietveld