Lana
Ik ken een meisje die heet Lana.
Ze heeft de mooiste lach.
En de groenste ogen.
Groener nog dan die van mijzelf.
Het is het soort groen van passievruchten.
Niet voor niets een van mijn lievelings.
Haar lippen zijn vol en rond.
Als ze lacht, dan lach je mee. Zonder moeite en helemaal echt. Puurheid draagt ze in alles. Zij kan niet doen alsof.
Ze laat je delen in haar wereld. Soms (is het) licht, maar soms ook donker.
In het donker verschijnen sterren en het wordt altijd vanzelf weer licht.
Lana leerde mij vertrouwen en durven en zien dat alles altijd goed komt.
Ik pakte haar hand. En zij nam me mee.
In een wereld van melancholische schoonheid.
In een wereld van liefde en lust.
Soms het een.
Soms het ander.
Beiden is magistraal, alsof alles tezamen komt.
Jouw wereld en de mijne.
Door Lana leerde ik mijn lichaam kennen.
Maar echt goed kennen.
Ik raak mezelf aan en ik voel zo goed.
Voor ons meisjes is het belangrijk.
Jezelf (be)voelen. En bevredigen.
In contact komen en het doen.
Op zoek gaan. Mijn eigen lichaam verwennen.
Borsten. Rond en stevig.
Tepels. Hard en geil.
Clitoris. Tintelend en opgewonden voor wat komt.
Schaamlippen. Zacht en vol verwachtingsvolle openheid.
In mezelf gaan. Nat en heerlijk.
Masturberen zoals ik het wil en lekker vind.
Hardop kreunen. Omdat dat kan.
Jouw naam fluisteren. Omdat ik dat geil vindt.
Klaarkomen. En aan jou denken.
Ik hou van luisteren naar Lana.
En naar haar kijken vind ik super sexy.
Haar lichaam volgen.
Zo’n pracht van een vrouw.
Ik kan niet wachten om haar te zien.
Volgende week in Barcelona.
N/A
Alle illustraties door Puck Rietveld